(μια νέα ιστορία γραμμένη αποκλειστικά για το blog και το εφημεριδάκι του Μεταίχμιου, με την πολύτιμη βοήθεια των μικρών μου φίλων...)
Είναι η τελευταία μέρα του σχολείου. Επιτέλους έφτασε το καλοκαίρι!
Η Στέλλα και ο Στέφανος περίμεναν με αγωνία να ακούσουν το κουδούνι και κοιτούσαν τα ρολόγια τους κάθε δέκα δευτερόλεπτα.
Κάποτε ακούστηκε ένα δυνατό, χαρούμενο «ΝΤΡΙΙΙΙΝ!» και όλοι οι μαθητές ξεχύθηκαν στην αυλή. Οι ΣΤΕ έτρεξαν προς την πόρτα του σχολείου, έτοιμοι για τις καλοκαιρινές τους διακοπές. Όμως τότε κάτι απίστευτο συνέβη…
Ο χρόνος σταμάτησε. Έτσι απλά. Τα παιδιά μπορούσαν να κινηθούν, αλλά οι δείκτες όλων των ρολογιών της χώρας είχαν παγώσει για τα καλά!
«Τι κάνουμε τώρα;» είπε ο Στέφανος στην αδερφή του. «Θα μείνουμε για πάντα σ’ αυτό το σημείο;»
«Έχω μια ιδέα», του απάντησε αυτή. «Πέταξε μαζί μου ως το ρολόι του καμπαναριού».
Τα δυο παιδιά σηκώθηκαν στον αέρα, ταξίδεψαν στην άλλη άκρη της πόλης και προσγειώθηκαν πάνω στο τεράστιο ρολόι. Προσπάθησαν να μετακινήσουν τους δείκτες του μπας και ο χρόνος πάρει και πάλι μπρος.
Ξαφνικά όμως μια πόρτα άνοιξε… Μια μεγάλη σκοτεινή πόρτα που τους ρούφηξε μέσα! Οι ΣΤΕ στροβιλίστηκαν γύρω απ’ τον εαυτό τους για πολλή ώρα μέχρι που έπεσαν μπροστά στην πόρτα του σχολείου τους.
«Τι περίεργο!» μουρμούρισε η Στέλλα. «Μοιάζει σαν… σαν να…»
«Απίστευτο!» φώναξε το Στέφανος. «Ο χρόνος γύρισε πίσω και μας ξαναέφερε στην πρώτη μέρα του σχολείου, στην αρχή της σχολικής χρονιάς. Κι έτσι αντί να τελειώσουμε τη χρονιά και να πάμε διακοπές πρέπει να ξαναρχίσουμε αμέσως τα μαθήματα!»
Τα παιδιά ήταν απαρηγόρητα… Έπρεπε να κάνουν κάτι. Να βρουν μια λύση – και να ξαναφέρουν το καλοκαίρι! Ως καλοί ντεντέκτιβ άρχισαν να αναζητούν τον ένοχο. Χωρίς να χάσουν λεπτό, πήγαν στο μαγικό κρησφύγετό τους κι έφτιαξαν ένα τηλεκοντρόλ που να επιδιορθώνει το χρόνο.
«Μαγικό τηλεκοντρόλ του χρόνου», ψιθύρισε η Στέλλα. «Σε διατάζω να μας πας σ’ αυτόν που μας έκλεψε τις καλοκαιρινές μας διακοπές…» Το τηλεκοντρόλ έβγαλε μερικούς περίεργους ήχους και πήγε τους ΣΤΕ πίσω στο χρόνο. Πολύ πίσω… Στη μεσαιωνική εποχή!
Μπροστά τους είδαν ένα μεγάλο κάστρο. Έτρεξαν μέσα και συνάντησαν έναν ιππότη με πανοπλία. «Συγνώμη κύριε Ιππότη, μήπως ξέρετε ποιος μας έκλεψε τις καλοκαιρινές διακοπές και μας έβαλε να ξαναπάμε απ’ την αρχή στο σχολείο;»
«Σχολείο; Τι είναι αυτό;» Αφού ο ιππότης έμαθε τα πάντα για τα σχολεία απ’ τους ΣΤΕ τους έδωσε μια μαγική άμαξα για να κυνηγήσουν τον κακό που είχε σταματήσει το χρόνο…
Με το που μπήκαν στην άμαξα βρέθηκαν στην εποχή των δεινοσαύρων! Δεκάδες δεινόσαυροι άρχισαν να κυνηγούν τα δυο αδέρφια. Οι ΣΤΕ αναγκάστηκαν να πηδήξουν πάνω σ’ ένα μεγάλο και ψηλό σύννεφο για να γλιτώσουν απ’ τα κοφτερά τους δόντια. Το σύννεφο έτρεξε πάρα πολύ γρήγορα και οι δεινόσαυροι κουράστηκαν με το κυνηγητό.
Η Στέλλα ξαναπάτησε το μαγικό τηλεκοντρόλ. «Ελπίζω τώρα να βρεθούμε στη σωστή εποχή, στο φετινό καλοκαίρι…» Το επόμενο πράγμα που είδε όμως ήταν ένας τεράστιος κομήτης που πετούσε μπροστά της με ιλιγγιώδη ταχύτητα.
«Φτου!» είπε ο Στέφανος. «Τώρα ήρθαμε στο μέλλον!»
«Ωχ, δες αυτούς τους εξωγήινους!» φώναξε η Στέλλα. «Έρχονται καταπάνω μας!»
«Όχι, δε νοιάζονται για μας…» παρατήρησε ο αδερφός της. «Κυνηγούν έναν άντρα! Μα ποιος είναι αυτός; Γνωστός μου φαίνεται.»
Δεκάδες εξωγήινοι κυνηγούσαν με μανία τον διευθυντή του σχολείου των ΣΤΕ. «Βοήθειαααα», φώναζε αυτός.
«Μα καλά, πώς βρέθηκε ο διευθυντής εδώ; Πάμε να τον σώσουμε.»
Τα αδέρφια πέταξαν γρήγορα προς τη μεριά του. Τον άρπαξαν και τον τράβηξαν μακριά. Πάτησαν το τηλεκοντρόλ και ξαφνικά βρέθηκαν και πάλι στην αυλή του σχολείου τους… Ήταν καλοκαίρι, μόλις είχε χτυπήσει το τελευταίο κουδούνι της χρονιάς, όμως ο χρόνος συνέχιζε να είναι σταματημένος.
«Σας ευχαριστώ που με σώσατε», είπε ντροπαλά ο διευθυντής τους. «Ξέρετε… εγώ σταμάτησα το χρόνο. Το σχολείο μου είναι όλη μου η ζωή. Μισώ το καλοκαίρι. Μετά όμως το τηλεκοντρόλ μου χάλασε και βρέθηκα στο διάστημα. Ευτυχώς που ήσασταν εσείς εκεί».
Και αφού ο διευθυντής ζήτησε συγνώμη απ’ όλα τα παιδιά, έβαλε καινούριες μπαταρίες στο μαγικό τηλεκοντρόλ του, πάτησε το πλέι και -επιτέλους- ο χρόνος ξανάρχισε! Το καλοκαίρι είχε μόλις ξεκινήσει, για όλους!
--------------------------------------------------------
