Πέρα από το πολύ καλό θεατρικό, η Πέμπτη Τάξη είχε ζωγραφίσει πολύ όμορφες εικόνες και τις είχαν βάλει σε μεγάλες κορνίζες – κι έτσι υπήρχε μια μεγάλη έκθεση σ’ όλη την αίθουσα. Φυσικά ξετρελάθηκα, και τους το είπα.
Φαντάζεται λοιπόν κανείς την έκπληξή μου όταν δυο μήνες μετά μου ήρθε με το ταχυδρομείο ένας μεγάλος φάκελος με πολλά δώρα και αυτή την επιστολή:
Κι έτσι τώρα είμαι χαρούμενος που έχω τους πίνακες της έκθεσης που είχα δει κρεμασμένους στους τοίχους, εκείνο το πρωινό…
Ο Ήλιος είναι ο κρυφός πρωταγωνιστής των βιβλίων (και της ζωής μας, θα έλεγα). Η Στέλλα και ο Στέφανος μαθαίνουν διάφορες ηλιακές τεχνικές ευτυχίας -που δουλεύουν στ’ αλήθεια και σε μας τους υπόλοιπους!- όπως είναι η Ηλιακή Αναπνοή, από την οποία εμπνεύστηκε τη ζωγραφιά της η Βικτώρια Τσατουριάν.
------------------------------------------------------------------------------
Αυτή η ζωγραφιά της Τζένης Παπαδοπούλου μου είχε κινήσει αμέσως την περιέργεια. Δείχνει τη Στέλλα αντιμέτωπη με τον άντρα με τα κίτρινα μάτια, μόνο που εδώ ο άντρας είναι απών: τα κίτρινα μάτια του έχουν ζωγραφιστεί κόντρα στο σκοτάδι και είναι τόσο μεγάλα που μοιάζουν τελείως τρομακτικά. Όπως τρομακτική είναι κι η έκφραση της Στέλλας καθώς μια αόρατη δύναμη την τραβάει προς τον ουρανό. Το καλύτερο όμως είναι η χρυσή σκόνη που αφήνει πίσω της, την οποία προφανώς η μικρή Τζένη ζωγράφισε για να δείξει την ξαφνική (και μαγική) γρήγορη κίνηση προς τα πάνω!
------------------------------------------------------------------------------
Η Ρεβέκκα Παντελίδου έκανε μια πανέμορφη, πυκνή νυχτερινή ζωγραφιά: ο μικρός Στέφανος είναι εγκλωβισμένος στη σοφίτα ενός περίεργου σπιτιού κι η αδερφή του, χάρη στα μαγικά όνειρα αλλά και στο ραβδί της, πετάει προς τα κει για να τον σώσει. Αν δεν υπήρχαν κι εκείνα τα ενοχλητικά πουλιά που προσπαθούν να τη ρίξουν κάτω…
------------------------------------------------------------------------------
Όταν μιλάω στα παιδιά για τη Στέλλα και το Στέφανο τους λέω: «όπως όλα τα αδέρφια τσακώνονται αλλά όταν χρειαστεί ενώνονται αγαπημένα». Και τότε τα παιδιά με διακόπτουν φωνάζοντας «κύριε κύριε!» γιατί θέλουν να μου πουν ότι κι αυτά έχουν έναν αδερφό ή μια αδερφή και ότι συνέχεια μαλώνουν και ότι τα αδέρφια τους είναι απαίσια γιατί όλο τους παίρνουν τα παιχνίδια κλπ.
«Ααα, οπότε δεν αγαπιέστε, ε;» ρωτάω τότε με δήθεν αφέλεια.
«Πολύ! Αν κάποιος πειράξει τα αδέρφια μου θα έχει να κάνει μαζί μου!» απαντάνε με μια φωνή…
[Η ζωγραφιά είναι της Μαρίας Μαγδαλιανίδου, και, με αφορμή τους Στε, δείχνει με τρόπο εξαιρετικά ακριβή τις σχέσεις μας με τα αδέρφια μας…]
------------------------------------------------------------------------------
Το ραβδί της Στέλλας από τη Θάλεια Φυτοπούλου.
------------------------------------------------------------------------------
Η μεγάλη πεταλούδα του βιβλίου από τον Μενέλαο Αδάμ.
------------------------------------------------------------------------------
Το ουράνιο τόξο παίζει σημαντικό ρόλο στη Χώρα των Μαγικών Ονείρων. Εδώ είναι ζωγραφισμένο από τη Βασιλεία Δροσοπούλου...
Εδώ από τη Βικτώρια Τσατουριάν...
Κι εδώ από τη Τζένη Παπαδοπούλου.
------------------------------------------------------------------------------
Ο Γιώργος Πετρίδης ζωγράφισε τη σκηνή που η Στέλλα μπήκε σε μια μεγάλη σαπουνόφουσκα και ταξίδεψε σ’ όλο τον κόσμο!
------------------------------------------------------------------------------
Από τη Θάλεια Φυτοπούλου: οι Στε είναι κρυμμένοι στην ντουλάπα της σοφίτας και για να ξεχάσουν το φόβο τους προσπαθούν να σκεφτούν όσες περισσότερες αποχρώσεις του πράσινου μπορούν…
------------------------------------------------------------------------------
+κι άλλες ζωγραφιές από το από το 4ο Δημοτικό Σχολείο Μενεμένης
(μεγαλώνουν σε άλλο παράθυρο)
.
.
.
